του Rudyard Kipling
Βασιλιάς και Τέκτων όταν ήμουν – αναγνωρισμένος και επιδέξιος διδάσκαλος
Καθάρισα τη γη μου το Παλάτι μου να χτίσω, όπως κάθε Βασιλιά του πρέπει.
Έσκαψα βαθιά, στάθμισα, και να εκεί από τη λάσπη πιο κάτω, τα ερείπια βρήκα Παλατιού που κάποιος άλλος Κύρης πριν από μένα είχε χτίσει.
Η κατασκευή δεν ήτανε σπουδαία' από τα σχέδια έλειπε η πνοή.
Διεσπαρμένα κείτονταν, χωρίς σκοπό, θεμέλια ερειπωμένα
Πλινθοδομή άτεχνη με λάθη, αλλά σε κάθε λίθο βρήκα χαραγμένο:
«Μετά από μένα θε να 'ρθει κάποιος άλλος Κτίστης.
Πέστε του ότι και εγώ (κάποτε) τη γνώση είχα».
Γοργά άρχισα να σκάβω τις τάφρους , φτιάχνοντας θεμέλια σωστά σχεδιασμένα.
Τους γωνιαίους λίθους έριχνα, τις λαξευμένες πέτρες έκοβα και εξ αρχής τοποθετούσα.
Στην φωτιά τα μάρμαρα πετούσα, μετά τον ασβέστη έσβηνα και όπου ήθελα έστρωνα, έπαιρνα έτσι και άφηνα κατά πως επιθυμούσα του ταπεινού νεκρού τα δωρήματα.
Παρ’ όλα αυτά ούτε απαξία έδειχνα ούτε περηφάνια.
Ώσπου, καθώς τους γωνιαίους πλίνθους απομάκρυνα,
Στα ρημαγμένα εκεί θεμέλια συνέλαβα την πραγματική τη βούλησή του.
Σα να ‘χε βρεθεί μπρος μου για να δηλώσει την επιθυμία του
και τότε κατάλαβα το όνειρο που τον είχε οδηγήσει στο σχεδιασμό του έργου.
Βασιλιάς και Τέκτων όταν ήμουν – στο αποκορύφωμα της περηφάνιας μου,
Μήνυμα μου στείλαν από τα Σκότη - Ψιθυριστά με κάλεσαν εκεί στην άκρη
Μου είπαν – «Η ολοκλήρωση του έργου δεν είναι επιτρεπτή».
Μου είπαν – «Η πράξεις σου το έργο ολοκληρώνουν».
«Και το δικό σου το Παλάτι (μια μέρα) θα κείται όπως των άλλων
έργο συλημένο για έναν άλλον Βασιλιά που θα έρθει για να χτίσει».
Κάλεσα τους άνδρες μου απ’ τις τάφρους, τα λατομεία, τις αποβάθρες και τις απόκρημνες ακτές.
Αυτά που τόσο σωστά ανήγειρα τα άφησα στο έλεος των άπιστων καιρών.
Μόνο στο ξύλο χάραξα - μόνο στον λίθο χάραξα:
«Μετά από μένα θε να ρθει κάποιος άλλος Κτίστης.
Πέστε του ότι και εγώ (κάποτε) τη γνώση είχα».
Καθάρισα τη γη μου το Παλάτι μου να χτίσω, όπως κάθε Βασιλιά του πρέπει.
Έσκαψα βαθιά, στάθμισα, και να εκεί από τη λάσπη πιο κάτω, τα ερείπια βρήκα Παλατιού που κάποιος άλλος Κύρης πριν από μένα είχε χτίσει.
Η κατασκευή δεν ήτανε σπουδαία' από τα σχέδια έλειπε η πνοή.
Διεσπαρμένα κείτονταν, χωρίς σκοπό, θεμέλια ερειπωμένα
Πλινθοδομή άτεχνη με λάθη, αλλά σε κάθε λίθο βρήκα χαραγμένο:
«Μετά από μένα θε να 'ρθει κάποιος άλλος Κτίστης.
Πέστε του ότι και εγώ (κάποτε) τη γνώση είχα».
Γοργά άρχισα να σκάβω τις τάφρους , φτιάχνοντας θεμέλια σωστά σχεδιασμένα.
Τους γωνιαίους λίθους έριχνα, τις λαξευμένες πέτρες έκοβα και εξ αρχής τοποθετούσα.
Στην φωτιά τα μάρμαρα πετούσα, μετά τον ασβέστη έσβηνα και όπου ήθελα έστρωνα, έπαιρνα έτσι και άφηνα κατά πως επιθυμούσα του ταπεινού νεκρού τα δωρήματα.
Παρ’ όλα αυτά ούτε απαξία έδειχνα ούτε περηφάνια.
Ώσπου, καθώς τους γωνιαίους πλίνθους απομάκρυνα,
Στα ρημαγμένα εκεί θεμέλια συνέλαβα την πραγματική τη βούλησή του.
Σα να ‘χε βρεθεί μπρος μου για να δηλώσει την επιθυμία του
και τότε κατάλαβα το όνειρο που τον είχε οδηγήσει στο σχεδιασμό του έργου.
Βασιλιάς και Τέκτων όταν ήμουν – στο αποκορύφωμα της περηφάνιας μου,
Μήνυμα μου στείλαν από τα Σκότη - Ψιθυριστά με κάλεσαν εκεί στην άκρη
Μου είπαν – «Η ολοκλήρωση του έργου δεν είναι επιτρεπτή».
Μου είπαν – «Η πράξεις σου το έργο ολοκληρώνουν».
«Και το δικό σου το Παλάτι (μια μέρα) θα κείται όπως των άλλων
έργο συλημένο για έναν άλλον Βασιλιά που θα έρθει για να χτίσει».
Κάλεσα τους άνδρες μου απ’ τις τάφρους, τα λατομεία, τις αποβάθρες και τις απόκρημνες ακτές.
Αυτά που τόσο σωστά ανήγειρα τα άφησα στο έλεος των άπιστων καιρών.
Μόνο στο ξύλο χάραξα - μόνο στον λίθο χάραξα:
«Μετά από μένα θε να ρθει κάποιος άλλος Κτίστης.
Πέστε του ότι και εγώ (κάποτε) τη γνώση είχα».
Μετάφραση Λέανδρος Λεφάκης
(Πρώτη απόδοση στην Ελληνική Ιωάννης Ασημακόπουλος)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου